|
|
SANAL AŞK
| Bu çok
güzel ilkbahar sabahında deniz kenarına park ettiği
arabasında, bu şarkıyı mırıldanarak denize
bakıyordu kadın.. Arabadan canı inmek istememişti..
Oysa hava ne güzeldi.. Kara kış bitmiş, ilkbahar
gelmişti işte. Onun oralara karakış geliyordur su
aralar diye geçirdi aklından.Sonra ne güzel bir
şarıi bu diye düşündu. İnsanın içini burkarken
aynı zamanda dudakların iradesizce şarkıya
katılıyor.. Neydi onu bu kadar melankolik yapan. sevdiği terketmişti. Bu güne kadar kac sefer terk edilip, terk etmişti.. Neydi onu bu terkedişte bu kadar çok yıkan? Onun yazdıklarını hatırladı.. içi burkuldu gene.. Daha ilk satırda hissetmişti onun bir ayrılık mektubu olduğunu.. Nasıl kanmıştı yalanlarına? Hani gelecekti? Hani uzaklıklar onun için sevgisini kamçılayan bir kırbaçtı.. Yollar uzadıkça, onun sevgisi artıyordu hani.. Nasıl inanmışti bu yalanlara?.. Neden bu kadar muhtaçtı sevilmeye.. Neden kanmıştı.. Adının bile O olduğundan emin olmadığı birine.. Tüm bunları hak edecek ne yapmiştı?Acaba adam, kadının, ona olduğu kadar dürüst muydu? Yoksa hepsi koca bir hiç miydi?Bomboş hayallerle dolu birbuçuk yılını düşündü.. Kalemi aldı eline ve yazmaya başladı... Bir gün aşk biter.. Anılarda tadı kalır.. Yarım kalan aşkın tadı.. Damaklarda saklanır.. Belki de yaşanmayan aşklar.. Bu yüzden hep tatlıdır.. Şiiri gözyaşları içinde okudu. Kalemi elinden bıraktı, arabadan çıktı. Bu ara ne çok kilo verdim , bu aşk sadece kilo vermeme yaradı diye düşünüp gülümsedi.. Hayır dedi 7 yıl sonra şiir yazmama yaradı, 7 yıl sonra kalbim olduğunu hissetmeme, 7 yıl sonra birini sevmenin ve 7 yıl sonra sevilmenin ne güzel olduğunu hatırlamama, ilk defa adıma yazılmış bir şarkıda mutluluktan ağlamama yaradı diye düşündü.. Arabaya gitti, cep telefonunu eline aldı.. Bir an oyle kaldı.. Arayıp aramamak, arasında bocaladı.. Cep telefonunu bıraktı ve kalemini alıp yazmaya basladı. Neye yarar yüreğimiz dolu olmazsa aşkla, Neye yarar bu dünya ,aşk olmasa... Yazılabilir miydi şiir? Çizilebilir miydi resim? Şarkılar yürekten söylenir miydi böylesine? Düşebilir miydik..? Süzülen bir yaprak gibi sevginin kucağına.. Acılabilir miydik? bir yelkenli gibi.. aşk denizinin koynuna.. aşk olmasa.. Gözlerindeki yaşları tekrar sildi, arabasını çalıştırdı, eve doğru sürdü.. Belki bir e-mail daha gelmiştir diye düşündü.. Affet diyen.. Yüzünü bir gülümseme sardı.. AŞK SANAL BİLE OLSA GUZELDI... |